Po kinie kolejnym naszym wypadem była pierwsza wizyta w teatrze lalek. Od rana mieliśmy ogromne przygotowania do tego wspaniałego miejsca.
Pamiętam jak byłam mała i moja ś.p Mama chodziła tam ze mną dość często. NIE NAWIDZILAM LAKIEREK! Ale teatr lalek był jedynym miejscem, do którego owe lakierki polerowałam :) W końcu trzeba było dobrze wyglądać.
Ale wróćmy do wyjścia z Kubusiem.
Przed wyjściem opowiadałam mojemu małemu smykowi co to jest teatr, co tam zobaczy, jak trzeba się tam zachowywać i ... ubrać. Pytając Kubusia co chcesz założyć do teatru odpowiedział: " Jak to mama co - krawat musze" ! :) Ubraliśmy się elegancko i ruszyliśmy do teatru na spektakl "Tymoteusz i Psiuńcio".
Jedynie czego obawiałam się udając do teatru, to reakcji Kubusia na pacynki - czy się po prostu nie przestraszy. Wniosek byłyby taki, że na jakiś czas teatr trzeba by było sobie odpuścić. W naszym przypadku było zupełnie inaczej!
W pierwszej kolejności siadały na sali grupy zorganizowane, potem osoby prywatne. Usiedliśmy na samej górze obok chłopca w podobnym wieku do Kubusia. To czego ja się obawiałam udzieliło się właśnie temu małemu brzdącowi, a nie mojemu smykowi :) Przez cały spektakl Kuba śmiał się tak głośno, aż osoby z dołu na nas zerkały. Rozpierała mnie ogromna radość, że moje dziecko jest bardzo szczęśliwe. Jak każda mama uwielbiam uszczęśliwiać swoje dziecko.
Wiadomo jak coś się zaczyna, to i się kończy. Po przedstawieniu udaliśmy się po nasze kurtki, aby w świetnych humorach udać się do domu zdać relacje dziadkowi. W momencie odbierania kurtek mina Kubusia stała się smutna, a było to za sprawą tego, iż chciał zobaczyć przedstawienie JESZCZE RAZ! Musiałam coś wymyśleć, aby mój mały smyk chciał wrócić do domu i po prostu wyjść z teatru. Strzałem w dziesiątkę okazało się pójście i zapisanie na kolejną bajkę :)
Już w kwietniu wybieramy się na złotą rybkę :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz